Foto ze strony www.interia.pl

Obecnie na świecie istnieje około 6000 funduszy hedgingowych zarządzających blisko 700 mld USD. Nazwa funduszy pochodzi od transakcji hedgingowych, polegających na zabezpieczaniu otwartych pozycji rynkowych w określonych instrumentach finansowych odwrotnymi pozycjami w podobnych instrumentach. Istotą takich funduszy jest sprzedawanie pożyczonych walorów (akcji,obligacji,kontraktów itp.) w odpowiednich momentach, oraz ich odkupywaniu w późniejszym terminie po korzystnej cenie. Fundusze hedgingowe mogą osiągać zyski niezależnie od sytuacji panującej na giełdzie.

Strategie funduszy hedgingowych opierają się na arbitrażu, transakcjach terminowych, fuzjach i przejęciach, inwestycjach w trudne długi, inwestycjach opartych o globalne tendencje makroekonomiczne, inwestycjach w egzotyczne aktywa, surowce i opcje. Procesy inwestycyjne mogą opierać się na decyzje w oparciu o opinię zarządzającego lub w oparciu o transakcyjny system komputerowy, wykluczający subiektywną ocenę sytuacji rynkowej i jakiekolwiek emocje osób zawierających transakcje. Dzięki temu średnie zyski roczne sięgają kilkunastu procent, a najlepsze fundusze osiągają średnie zyski na poziomie kilkudziesięciu procent (choć zdarzają się takie, które dają zyski trzycyfrowe).

Pierwszy fundusz hedgingowy został założony w 1949r przez Alfreda Winslowa Jones. Od tamtego czasu powstało ich wiele odmian, zróżnicowanych zarówno pod względem strategii, jak i procesu inwestycyjnego, rodzajem aktywów czy też geograficznego rozłożenia inwestycji. Dzięki swobodzie wyboru polityki inwestycyjnej większość z funduszy niemieckich, brytyjskich czy amerykańskich jest rejestrowana w jurysdykcjach gdzie są niższe podatki. Dzięki temu fundusze te przynoszą lukratywne korzyści swoim inwestorom i dają korzystności z wielu innowacyjnych strategii inwestycyjnych.

Polskie fundusze hedgingowe nie zaistniały jeszcze na rynku, tak więc dla polskich inwestorów dostępne są przede wszystkim fundusze zagraniczne.